Dzisiaj przypada rocznica poświęcenia kościoła parafialnego w Słupi. Historia rozbudowy naszej świątyni...
10 kwietnia 1912 roku prace rozpoczął architekt Stefan Cybichowski według projektu Rogera Sławskiego.
Sławski zaplanował rozbudowę dodając nawy boczne, zakrysię i kruchtę usytuowane na osi kościoła, oraz podwyższając sklepienie nad nawą główną. Bryła świątyni posiada wyląd prostej hali przykrytej dwuspadowym dachem. Jedynymi elementami dekoracyjnymi ścian są skromnie oprawione otwory drzwiowe, okna i blendy okien. Detale dobudowanych części wydają się być kontynuacją dekoracji szczytów dawnego kościoła. Sławski zastosował rzadko spotykany w kościołach eksperyment formalny, analogicznie kształtując bryłę kościoła od frontu i od prezbiterium. W stosunku do zachowanego rysunku, w realizacji zabrakło sygnaturki na środku kalenicy oraz wejścia w ścianie bocznej kościoła. Nawy boczne zostały oddzielone od nawy głównej dwiema kolumnami toskańskimi, pełne ściany zachowano w prezbiterium i pod chórem. Ściana ołtarzowa w prezbiterium jest płaska z drzwiami do zakrystii przysłoniętymi ołtarzem. Rozbudowę zakończono w grudniu 1912 roku, jej koszt wyniósł 26.065,85 marek.
Rozbudowany kościół posiada styl neobazylikowy, sklepienie nad nawą główną jest kolebkowe, a nad bocznymi kasetonowe. Kościół posiadał 5 drzwi wejściowych, ale jedno wejście boczne do lewej nawy zostało później zamurowane, a na tym miejscu został namalowany obraz św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Przebudowano ołtarze, ustawiono nowe ławki. Chrzcielnicę i ambonę przeniesiono ze starego kościoła. W 1917 roku ustawiono także nowe organy 14-głosowe, firmy Schlag&Sohne ze Świdnicy za sumę 6.388 marek.
Uroczystej konsekracji dokonał 28 października 1917 roku bp Paweł Jedzink, sufragan poznański.
