ks. Julian Wolniewicz
Urodził się 21 grudnia 1876r. z Franciszka i Marianny z d. Gieburowskiej w Drużyniu (parafia Granowo). Ks. Wolniewicz pochodził z rodziny, która wydała kilku kapłanów: ks. Władysław Gieburowski, ks. Wacław Gieburowski, ks. J. Gieburowski ZCHR. Chrzest otrzymał 1 stycznia 1877r. w kościele parafialnym pw. św. Marcina w Granowie. Sakrament bierzmowania przyjął w kościele św. Jerzego w Gnieźnie 14.12.1890r. z rąk ks. bpa Andrzejewicza sufragana gnieźnieńskiego. Do szkoły powszechnej uczęszczał prawdopodobnie w Granowie. Następnie naukę pobierał w Królewskim Gimnazjum w Bramburgu i zdobył tam świadectwo maturalne 11.03.1898r. W tym samym roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu. Wakacje często spędzał u ks. Romana Sikorkiego w Górze pow. Żnin. Święcenia kapłańskie otrzymał 15.12.1901r.
Po święceniach był wikariuszem w Wilkowie Polskim, w latach 1902-1910r. gorliwie wyręczając chorego proboszcza. W 1910r. został mianowany proboszczem w Gryżynie dek. kościański, stamtąd starał się o przeniesienie do Dusznik, ale ostatecznie 4 kwietnia 1921 prosił Konsystorz o poparcie na parafię w Słupii. 1 maja został tam mianowany proboszczem, tradowanie majątku z rąk ks. Jankiewicza nastąpiło 19 lipca 1921 roku. W latach 1926 - 1927 był też jednocześnie komendarzem parafii w Tomicach. W Słupi obchodził jubileusz 25-lecia kapłaństwa 15 grudnia 1926, na tej uroczystości był obecny ks. dziekan Stanisław Kostka - Gładysz, proboszcz z Komornik, który jednocześnie przeprowadził wizytację parafii. Parafianie urządzili zbiórkę i sprawili ks. Wolniewiczowi albę i obrus na wielki ołtarz. W 1929r. ks. Julian przebywał we Francji, trudno ustalić jaka była to wizyta.
W Słupi zastała go II wojna św. Nie opuścił parafii, lecz pozostał i sprawował pracę duszpasterską. Jednak 7 marca 1941r. został aresztowany przez Niemców. Początkowo osadzono go w forcie VII w Poznaniu, a potem skierowano 11 lipca 1941 do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie otrzymał nr 26673. W obozie został wybrany do transportu inwalidów i przewieziony do Hartheim koło Linzu w Austrii. Istnieje trudność ustalenia daty tego transportu, gdyż ks. A. Kozłowiecki podaje datę 1 czerwca 1942r, a Jan Domagała, iz transport wyruszył 11 czerwca. Trudno też ustalić dokładną datę śmierci ks. Wolniewicza. Na tablicy pamiątkowej wmurowanej we fronton kościoła jest podana data śmieci 12 lipca 1942r. Rubrycela na rok 1970 dla archidiecezji poznańskiej podaje datę 11 czerwca, jest to jednak data wywiezienia transpotu, którą uznaje się za datę śmierci.
Ks. Julian odznaczał się pracowitością, gorliwością, sumiennością, był dobrym kaznodzieją i pilnym spowiednikiem. Jego życie kapłańskie było wzorem dla innych pod każdym względem, potwierdzały to opinie innych kapłanów. Jego takt budził zaufanie nie tylko prostych ludzi, ale także inteligencji. Ks. bp. Walenty Dymek w sprawozdaniu powizytacyjnym pisał, że proboszcz pracuje gorliwie i z poświęcenim dla dobra powierzonych mu parafian, którzy darzyli go wdzięcznością i zaufaniem. Ponadto dbał o powierzone mienie kościelne i rozwój stowarzyszeń.
W 1935 roku przejął na cele kultu katolickiego dawną kaplicę protestancką w Jeziorkach zbudowaną w latach 1896-97, której ks. kard. August Hlond w dekrecie erekcyjnym nadał charakter kaplicy publicznej i osobiście poświęcił. Troską otoczył kościół parafialny, który w latach 1930-1931 przyodobiono polichromią, a 1933r. wyremontowano organy, w 1927r. zelektryfikowano kościół i probostwo. W miejsce skradzionego przez Niemców dzwonu sprawił duży, nowy pw. św. Andrzeja Boboli, który poświęcił 3 maja 1938r. Wystawił piękną figurę Serca Pana Jezusa wraz z małym mauzoleum poświęconym poległym parafianom w czasie I wojny św, powstania wlkp, oraz wojny polsko-rosyjskiej. Poświęcenie nastąpiło 11 października 1936r. Ks. Julian zorganizował w 1927r. kino parafialne, które mieściło się w Domu Katolickim. Jego owocną pracę dla parafii przerwała II wojna światowa.
Źródło: Józef Kluczyński "Parafia pw. Wszystkich Świętych w Słupi w latach 1773-1945." Poznań 1976r. (mps)
